ข้อเขียน นิยาย สารคดี บทกวี เรื่องสั้น >>
พาตัวตนออกจากสถานที่อันจองจำ ที่ไหนสักแห่งบนโลกนี้ ไปประกาศอิสรภาพด้วยกัน
สะพายเป้ แบกกล้อง
ท่องโลก
โดย : จอมยุทธ แห่งบ้านจอมยุทธ
แบกเป้ สะพายกล้อง ล่องใต้
ตามรอยชุมชนต้นแบบไป"คีรีวง"
5
อ่านหน้า 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10
ลำธารด้านหลังโรงผลิตไฟฟ้าพลังน้ำ
สวนสมรม ก็ป่าดิบๆ เราดีๆ นี่แหละ เพื่อให้เข้าใจง่ายๆ เพียงแต่ว่าเป็นต้นไม้เศรษฐกิจ พวกพืชสวน ทุเรียน มังคุด เงาะ ลางสาด ยาง หมาก จำปาดะ สะตอ อะไรพวกนั้น แต่ละต้นสูงใหญ่ ตอนเก็บผลผลิตคงลำบากน่าดู บังเอิญช่วงนี้ไม่ใช่หน้าผลไม้ อีกสัก 3-5 เดือนก็จะได้อีกบรรยากาศ เท่าที่รู้มังคุดที่คีรีวงส่งนอก ออกจากสวนราคากิโลละ 120-150 บาท 5-7 ลูกต่อ 1 กิโล ขอกระซิบบอก
สวนสมรม ของพ่อแกครับ
ป่ายปีนไหลเขาลาดชันตามพ่อแกไปตัดไม้คลุ้ม ในสวนของแก ช่วยหยิบ ช่วยจับ ช่วยแบกลงมาพอได้เหงื่อ ชอบใจขนำเฝ้าสวนของพ่อแก บังเอิญกล้องถ่านหมดเสียก่อนไม่ได้เก็บภาพมาให้ดู บ้านไม้หลังเล็กกระทัดรัด ยกพื้น บนเนินดินข้างทาง มีนอกชานเล็ก บันได 2 ขั้น หลังคาด้านข้างยื่นลงมาข้างหนึ่ง ใช้เป็นที่ก่อไฟหุงหาอาหาร อุปกรณ์เครื่องครัวครบครัน เตาหิน 3 ก้อน ใช้ฟืนเป็นเครื่องเผาไหม้
ขนำของพ่อ
ใกล้ๆ ขนำมีป้ายของกรมป่าไม้ "ห้ามนำสัตว์เลี้ยงเข้ามาในเขตอุทยาน" พ่อแกบอกว่า เขาป้องกันพวกเอานกเข้ามาต่อนกป่า อันที่จริงน่าจะเขียนว่า "ห้ามนำนกทุกชนิด เข้าเขตอุทยาน" ผ่านต้นพริกต้นแล้วต้นเล่าพ่อเป็นต้องเด็ดใส่กระเป๋าเสื้อทุกที มาปลูกไว้ไกลจังเลยแค่พริกเอง พ่อแกบอกว่าไม่ได้ปลูกหรอก นกมาขี้ไว้มันขึ้นเอง เป็นอันจบข่าว ขากลับพ่อแวะเก็บต้นบอนไปฝากพี่สาวแถมหยวกกล้วยป่าอีกท่อน เห็นว่าตอนบ่ายจะไปงานบวชหลานอีกตำบลหนึ่ง
ตรงนี้อยู่กลางสวนของพ่อแกเลยทีเดียว
แวะทักทายเพื่อนแก่ของแกตามขนำรายทางเป็นระยะๆ ก็ได้เวลาลงเขากันเสียที ดับเครื่องลงครับ ภูมิปัญญาชาวบ้านขนานแท้ เร็วและเงียบ ส่วนผมต้องแบกไม้คลุ้มมาด้วย 4-5 ลำยาวๆ ใจก็เฝ้าภาวนาอย่าให้มีรถสวนขึ้นมาเลย พ่อแกมาติดเครื่องเอาก็ตอนใกล้ถึงบ้านแล้วครับ รอดมาได้ ระทึกสุดๆ....
ไม้คลุ้ม หน้าตาก็เหมือนไม้ไผ่ แต่ไม่มีข้อและปล้อง ยาวเรียวขึ้นเป็นกอ ประโยชน์ใช้สอยน่าสนใจมาก
ได้ไม้คลุ้ม มาแล้ว ก็จัดการแปรรูปมานั่งสานต่อ
ถ้าโลกนี้เป็นละครโรงใหญ่ ผมกับยัยแตนกำลังจะโคจรมาพบกัน โดยมีคีรีวง ตำบลกำโลน อำเภอลานสกา จังหวัดนครศรีธรรมราช เป็นฉากหลัง หมายกำหนดการของยัยแตนคือ เช้าออกจากห้วยยอดจังหวัดตรัง มาทุ่งสง จากทุ่งสงต่อรถมานครศรีธรรมราช มาคีรีวง...
ลงจากสวนสมรมกับพ่อ พอหายตื่นเต้น 11 โมงกว่าๆ ยัยแตนก็โทรมา รออยู่หน้าวัดคีรีวง ผมขอยืมรถพี่วิวไปรับ ผู้หญิงตัวเล็กๆ เป้ 2 ใบ หน้าหลัง กางเกงยีนส์สามส่วน เสื้อยืด รองเท้าผ้าใบ เสื้อคลุมนาโนสีดำ (คุยจัง) ถึงบ้านแนะนำยัยแตนกับพี่วิว พ่อ กับทุกคนเรียบร้อย ก็ได้เวลามื้อเที่ยง อาหารมื้อแรกที่คีรีวงฝีมือพี่วิว ผมกับยัยแตนซัดกันไปคนละ 2 จาน ไม่รู้อร่อยหรือหิวโซ
อาหารมือแรกของเรา มื้อเที่ยง ผัดเปรี้ยวหวาน อีกอย่างน่าจะเป็นคั่วกลิ้งปลาหมึก
เสร็จแล้วพี่วิวก็พามาเปิดหูเปิดตาที่ศูนย์บริการชุมชนเครือข่ายการท่องเที่ยว ผมได้เจอพี่คังที่นี่พอดี ตกลงเวลานัดหมายสำหรับพรุ่งนี้ 9 โมงเช้า ซึ่งอาจจะมีแค่ผมกับยัยแตน เนื่องจากอีกกลุ่มยังไม่ได้ยืนยันเข้ามา ไม่มีปัญหายังไงก็มียัยแตนอีกคน ทางพี่คังมีคนนำทางกับลูกหาบให้ โดย 7 กิโลเมตรแรกต้องซ้อนมอเตอร์ไซต์ไป จากนั้นเป็นการเดินป่า จุดหมายปลายทางยอดเขาหลวง เป็นอันเข้าใจกันตามนั้น สักพักก็ได้รับโทรศัพท์จากพี่คังถามว่า ที่จะมาขึ้นเขาหลวงถึงไหนแล้วครับ ในขณะที่ผมก็ยืนอยู่แถวๆนั้นแหละ ....แล้วก็ขำกันกับพี่คัง เล่าให้พี่วิวกับยายแตนฟังก็ขำกันอีกรอบ สรุปว่าไอ้กลุ่มที่จะขอแจมไปด้วยก็คงเป็นเราเอง
เห็นยิ้มแฉ่งอยู่นั่น ขอแนะนำยัยแตน ครับ
พี่วิว หารถกับบ้านเอง ส่วนผมกับยัยแตนขับมอเตอร์เที่ยวคีรีวง เข้าโน่นออกนี่ไปทั่ว ก็ได้ยัยแตนนี่แหละ ไว้คอยให้ได้เขกกระโหลก ไว้คอยให้ต้องหว่งใยดูแล ได้พูดได้พล่าม แลกเปลี่ยนมุมมอง ผมค่อยรู้สึกผู้เป็นคนขึ้นมาหน่อยหนึ่ง
» ตามรอยชุมชนต้นแบบไป"คีรีวง"
» สู่เส้นทางพิชิตยอดเขาหลวง
» พิชิตยอดเขาหลวง
» งานเลี้ยงเลิกรา ที่วังจำปา คีรีวง
» ห้วยยอด
» คนแปลกหน้ากับหมาไม่มีชื่อแห่งเขาปินะ
» เที่ยวเมืองตรัง
» สวนพฤกษศาสตร์-หาดสำราญ
» เกาะสุกร
» ปลายทางที่ปากเมง
