แบกเป้ สะพายกล้อง ล่องใต้

สู่เส้นทางพิชิตยอดเขาหลวง

อ่านหน้า 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11

เขาหลวง

มื้อต่อๆไป ของพวกเราพอเห็นอนาคต ลางๆ

เขาหลวง

ใครกินใครล้างกันเอาเอง เขตปลอดน้ำยาล้างจาน

เขาหลวง

สภาพแวดล้อมที่ไม่สามารถควบคุมได้ ธรรมชาติของป่า ที่แสงอาทิตย์แทบจะส่อง ลงมาไม่ถึงใบไม้แห้งๆ บนพื้นดิน ต้นไม้น้อยๆ เฝ้ารอหยัดยืน จากพลบค่ำเปลี่ยนเป็น รุ่งเช้า ซ้ำซาก วนไปเวียนมาในชั่วพริบตา ป่าแค่อยู่เฉยๆ เงียบๆ ตามประสาของป่า และเราก็แค่ต้องเกรงขาม...เคารพป่า

เขาหลวง

เหมือนจะพลบจะค่ำ

เขาหลวง

ข้ามมาอีกฝากหนึ่งของลำธารตรงที่พัก ใกล้ๆกันมีลำธารเล็กๆ อีกสายหนึ่ง เห็นควรตั้งเมืองใหม่ที่นี่ แล้วตั้งชื่อว่าสวรรค์...

เขาหลวง

ชัยภูมิช่างเหมาะเจาะต่อการดำรงชีพ ปลีกวิเวก สักหลายเพลา

เขาหลวง

ขาดน้ำ ขาดป่า เกิดมาเพื่อพึงพาอาศัยกันโดยแท้มนุษย์ หรือมิใช่...

เขาหลวง

เหมือนจะรุ่งเช้า อากาศสดใส

เขาหลวง

รู้สึกได้ถึงความช่างน้อยนิดเสียนี่กระไร มานพมนุษย์...ทั้งหลาย ก่อนคิดการณ์ใหญ่โต ควรมาสัมผัสสักครั้ง ความยิ่งใหญ่แห่งป่า พรหมวิหาร 4 ทางธรรมชาติที่สัมผัสได้

« ย้อนกลับ | หน้าถัดไป »

» ตามรอยชุมชนต้นแบบไป"คีรีวง"
» สู่เส้นทางพิชิตยอดเขาหลวง
» พิชิตยอดเขาหลวง
» งานเลี้ยงเลิกรา ที่วังจำปา คีรีวง
» ห้วยยอด
» คนแปลกหน้ากับหมาไม่มีชื่อแห่งเขาปินะ
» เที่ยวเมืองตรัง
» สวนพฤกษศาสตร์-หาดสำราญ
» เกาะสุกร
» ปลายทางที่ปากเมง

เกี่ยวกับผู้เขียน »