ข้อเขียน นิยาย สารคดี บทกวี เรื่องสั้น >>

พาตัวตนออกจากสถานที่อันจองจำ ที่ไหนสักแห่งบนโลกนี้ ไปประกาศอิสรภาพด้วยกัน

สะพายเป้ แบกกล้อง ท่องโลก
โดย : จอมยุทธ แห่งบ้านจอมยุทธ

แบกเป้ สะพายกล้อง ล่องใต้

คนแปลกหน้ากับหมาไม่มีชื่อแห่งเขาปินะ

17

อ่านหน้า 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19

หมาไม่มีชื่อ

ตรงนี้เป็นอีกถ้ำหนึ่งอยู่ใกล้ตรงปากทางออกจากถ้ำใหญ่ พี่หมาเขาพามาอีกเหมือนกัน

หมาไม่มีชื่อ

โฉบเข้าไปหน่อยหนึ่ง พี่เขารออยู่ เกรงใจ...

หมาไม่มีชื่อ

ชันมากครับบันได ตอนขึ้นมาไม่ยักรู้สึก

หมาไม่มีชื่อ

ทะมัดมะแมงจริงๆ

หมาไม่มีชื่อ

มองแล้วก็เดินเลาะชายเขานำหน้าไป เหมือนจะบอกว่า ตามมาสิ...

หมาไม่มีชื่อ

แล้วมาถึงโพรงถ้ำตื้นๆ นี้

หมาไม่มีชื่อ

น่าเกรงขาม

หมาไม่มีชื่อ

หมาไม่มีชื่อ

หมาไม่มีชื่อ

โบสถ์วัดเขาปินะอยู่ตรงข้ามถ้ำ

หมาไม่มีชื่อ

ลานหน้าวัด

หมาไม่มีชื่อ

มัวแต่ถ่ายรูปไม่รู้พี่หมาหายไปไหน รู้สึกเหมือนจะติดค้างในใจ อยากแสดงออกถึงความรู้สึกขอบใจ และสำนึกบุญคุณ ไม่ได้หมาตัวนี้คงไม่ได้ไปไกลถึงขนาดนั้น ต้องทดแทนกันหน่อยอย่าให้หมาหรือลิงมาด่ากันได้ว่า ไอ้ชาติคน.... ขับรถออกมาปากทางอย่าเร็วรี่ ได้ปลาทูนึ่งมา 2 ตัว ขนมปังโรยน้ำตาลก้อนใหญ่ จากร้านชำระหว่างทาง ดีที่สุดได้แค่นี้แหละ แค่นี้ก็แค่นี้...

หมาไม่มีชื่อ

กลับมาอีกที เห็นลิงเป็นฝูงไม่รู้ออกมากันตอนไหนเต็มไปถนนหมด หมาหายไปไหนก็ไม่รู้เดินตามหาไปทั่ววัด ย้อนกลับไปแถวทางขึ้นถ้ำก็ไม่เห็น ขึ้นไปตรงที่เจอกันครั้งแรกก็ไม่เห็น ตกลงจะนั่งรอ ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้ว ลิงก็คอยจ้องจะปล้นอยู่ แต่ละตัวท่าทางเอาเรื่องเหมือนกัน

หมาไม่มีชื่อ

ผ่านไปนานมาก เห็นเพื่อนหมาเดินมาจากทางปากทางเข้าวัด ไม่รู้เมื่อครู่ตามออกไปหรือเปล่าไม่ทันสังเกต สบตาเหมือนรู้ใจ หามุมสงบๆ สองต่อสองเชิงเขาด้านหนึ่ง จากนั้นก็แกะปลาทูเอาก้างออกอย่างดีป้อนใส่ปากให้จนหมด ต่อด้วยขนมหวานเพิ่งสังเกตว่าเป็นหมาตัวเมีย จากนั้นก็ลูบหัวลูบหาง ร่ำลากัน....

ล้างไม้ล้างมือที่ห้องน้ำในวัดเสร็จกลับมา ไม่รู้หายไปไหนแล้ว ไม่เป็นไร วาสนาต่อกันเท่านี้ ขับรถออกมาจากวัดเขาปินะด้วยหัวใจที่พองโตและปลื้มปิติ

หมาไม่มีชื่อ

สิ่งดีๆ ได้เกิดขึ้นแล้วในชีวิต อีกครั้งหนึ่งที่จะไม่มีวันลืมเลือน หมาตัวเมียไม่มีชื่อตัวหนึ่ง คนแปลกหน้าคนหนึ่ง พบพรากจากลา โดยไม่ติดค้าง ที่เหลือก็แล้วแต่โชคชะตาจะพาไป ชีวิตก็แค่ละครฉากหนึ่ง ใยต้องถือเป็นจริงเป็นจัง

« ย้อนกลับ | หน้าถัดไป »


» ตามรอยชุมชนต้นแบบไป"คีรีวง"
» สู่เส้นทางพิชิตยอดเขาหลวง
» พิชิตยอดเขาหลวง
» งานเลี้ยงเลิกรา ที่วังจำปา คีรีวง
» ห้วยยอด
» คนแปลกหน้ากับหมาไม่มีชื่อแห่งเขาปินะ
» เที่ยวเมืองตรัง
» สวนพฤกษศาสตร์-หาดสำราญ
» เกาะสุกร
» ปลายทางที่ปากเมง


เกี่ยวกับผู้เขียน »

แชร์ไปที่ไหนดี แชร์ให้เพื่อนสิ แชร์ให้เพื่อนได้ แชร์ให้เพื่อนเลย