ข้อเขียน นิยาย สารคดี บทกวี เรื่องสั้น >>

ข้อเขียน-บทความ

ฉายเดี่ยว

รวมงานเขียน ณ มุมนักเขียน : บ้านจอมยุทธ

อ่านหน้า » | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | 32 | 33 | 34 | 35 | 36 | 37 | 38 | 39 | 40 | 41 | 42 | 43 | 44 | 45 | 46 | 47 | 48

ประตูมิติ

ประตูมิติเปิด 10 นาที ขอไปเป็นเด็กสัก 10 นาที

เพลงของทูล ทองใจ
ช่วงเช้าจัดๆ พร้อมไก่ขัน
โปรดเถิดดวงใจ โปรดได้ฟังเพลงนี้ก่อน
เดือนต่ำดาวตกเสียงนกละเมอ
กลิ่นควันไฟฟืน ตลบอบอวลไปทั่ว

ไม้ขัดหม้ออายุเท่าปู่เท่าย่า
เหน็บอยู่ชายหลังคาจาก
ไม่เคยย้ายที่มาหลายสิบปี
ยังคงอยู่ที่เก่า....

หุงข้าวน่าจะเป็นศิลปะได้แขนงหนึ่ง ก็ว่าได้
สำหรับยุคนี้....

กว่าจะได้ข้าวสวยๆ
มันต้องผ่านกรรมวิธีที่ซับซ้อนมาก ขอบอก
เผลอเป็นได้ข้าวแฉะกันมั่ง
โดนเทศทั้งบ้านและอาจหูชาได้

พี่หนูลูกป้ามือหุงข้าวประจำบ้าน
ย่ามือกับข้าวชั้นครู
มะเขือโล วิญญาณวัว 5 บาท
น้ำพริกกะปิเป็นของที่ต้องมีติดสำรับ
ไม่เคยขาด....

ปู่มีกามะลังสังกระสีเคลือบใหญ่ที่สุดกว่าใคร
ใช้แค่ข้างเดียวเอียงๆ
สายตาจับจ้องหลานๆแบบเอ็นดูๆ หรือเปล่าก็ไม่รู้
แต่ไม่มีใครกล้าเงยหน้า
ข้าวหกเม็ดเดียวเป็นโดน....
ไม่เอ็ดก็โดนกาละมังแกโขกหัว

ปู่ผมแกเป็นชาวนามาแต่กำเนิด แถมแบบดั้งเดิม
ภาพแกแบกคันไถใส่บ่า จูงวัวอีก 2 ตัว ไปนา
ภาพย่าไปส่งข้าวปู่ที่นาทุกวันตอนสาย
กินข้าวกัน 3 คน วันพิเศษ
ปกติปู่กินกับย่า 2 คน
จริงๆแล้วย่าแกก็แปลก
ไม่รู้จักกินมาจากบ้าน
บางครั้งก็สงสัย

ปู่พักกินข้าว วัวพักเหนื่อย
อะไรจะสัมมะดุนขนาดนั้น วิถีไทย...

ว่าแล้วก็คิดถึงปู่
เด็กๆ มัวแต่กลัวแก
แก่ถือเป็นสุดยอดคนหนึ่งของผม
รองจากพ่อ...

เมื่อเวลา : วันเสาร์ ที่ 23 ธ.ค. ปี 2006 [ เวลา 10 : 45 ]

« ย้อนกลับ | หน้าถัดไป »

---

เกี่ยวกับผู้เขียน »