วรรณกรรม สุภาษิต ข้อคิด คำคม สำนวน โวหาร งานเขียน >>

กวีนิพนธ์

(ร่าย กาพย์ กลอน โคลง ฉันท์)

ร่าย

ร่ายโบราณ

ร่ายโบราณ เป็นร่ายที่มีมาแต่โบราณ ไม่นิยมส่งคำสัมผัสด้วยคำที่ลงวรรณยุกต์ วรรคหนึ่งกำหนด ๕ คำ อย่างมากไม่เกิน ๗ คำ คำสุดท้ายหรือคำจบ นิยมเป็นคำสามัญ และมีคำสร้อยต่อท้ายไว้ ลักษณะอื่นเหมือนกับร่ายสุภาพ มีแผนผังและตัวอย่าง ดังนี้

ตัวอย่าง

อันร่ายโบราณขำ มีห้าคำทุกวรรค ถือเป็นหลักควรชัด ปฏิบัติงามธม คำผสมจึงมีหก ตกจบเว้นคำตาย บรรยายบอกแจ้งชัด เสริมวัจนะจบลง คงความงามอุไร แท้แล

ร่ายสุภาพ
ร่ายโบราณ
ร่ายดั้น
ร่ายยาว

โวหาร
ประเภทกวีนิพนธ์
ฉันทลักษณ์
สระ
พยัญชนะ
เครื่องประกอบอื่น
การอ่านคำประพันธ์
ร่าย
กาพย์
กลอน
โคลง
ฉันท์