สุขภาพ ความงาม อาหารและยา สมุนไพร สาระน่ารู้ >>

อีโบลา

สํานักโรคติดต่ออุบัติใหม่ กรกฏาคม 2557

    โรคติดเชื้อไวรัสอีโบลา (โรคอีโบลา หรือ EVD) เดิมเรียกว่าโรคไข้เลือดออกอีโบลา เป็นโรคของคนที่มีอาการรุนแรงและมักจะถึงแก่ชีวิต การระบาดของโรคอีโบลามีอัตราป่วยตายที่สูงได้ถึงร้อยละ 90 การระบาดของโรคอีโบลามักจะเกิดขึ้นในหมู่ บ้านที่ห่างไกลของแอฟริกากลางและแอฟริกาตะวันตกบริเวณชายป่าทึบเขตร้อนที่มีฝนตกมาก เชื้อไวรัสนี้แพร่จากสัตว์ป่ามาสู่คน จากนั้นจึงแพร่ระบาดต่อไปในหมู่ คนโดยการแพร่โรคจากคนสู่คน

เชื่อกันว่าค้างคาวผลไม้ในวงศ์ Pteropodidae คือแหล่งอาศัยตามธรรมชาติของไวรัสอีโบลา ผู้ป่วยโรคนี้ ที่มีอาการรุแรงจําเป็นต้องดูแลแบบประคับประคองอย่างเข้มงวด ยังไม่มียาหรือวัคซีนจําเพาะชนิดใด ๆ ที่ได้รับอนุญาตให้ขึ้นทะเบียนใช้เพื่อรักษาหรือป้องกันโรค ทั้งในคนและในสัตว์

โรคอีโบลาปรากฏขึ้นเป็นครั้งแรกในปี พ.ศ. 2519 เป็นการระบาดที่เกิดขึ้นพร้อมกันในสถานที่ 2 แห่งคือเมืองนซารา ประเทศซูดาน และเมืองยัมบูกู สาธารณรัฐประชาธิปไตยคองโก การระบาดที่เมืองยัมบูกูเกิดขึ้นที่หมู่บ้านแห่งหนึ่งริมแม่ น้ำอีโบลา โรคนี้ จึงได้ชื่อตามชื่อแม่น้ำตั้งแต่นั้นมาสกุลอีโบลาไวรัส เป็นสมาชิกหนึ่งในสามสกุลของวงศ์Filoviridaeหรือไฟโลไวรัส อีกสองสกุลได้แก่มาร์เบอร์กไวรัส และ คิววาไวรัส ในสกุลอีโบลาไวรัสมีไวรัส 5 ชนิดได้แก่

1. บุนดีบูเกียว อีโบลาไวรัส (BDBV)
2. ซาอีร์ อีโบลาไวรัส (EBOV)
3. เรซตัน อีโบลาไวรัส (RESTV)
4. ซูดาน อีโบลาไวรัส (SUDV)
5. ไทฟอร์เรส อีโบลาไวรัส (TAFV)

บุนดีบูเกียว อีโบลาไวรัส(BDBV), ซาอีร์ อีโบลาไวรัส(EBOV), และซูดาน อีโบลาไวรัส(SUDV) มีส่วนเกี่ยวข้องกับการระบาดขนาดใหญ่ ของโรคอีโบลาในแอฟริกาในขณะที่เรซตัน อีโบลาไวรัส(RESTV)และไทฟอร์เรส อีโบลาไวรัส (TAFV)ยังไม่ เคยเกี่ยวข้อง สําหรับเชื้อชนิดเรซตัน อีโบลาไวรัส(RESTV)ซึ่งพบในฟิลิปปินส์และสาธารณรัฐประชาชนจีนนั้นสามารถก่อการติดเชื้อในคนได้ แต่จนถึงบัดนี้ยังไม่เคยมีรายงานผู้ที่ป่วยหรือตายจากเชื้อชนิดนี้

การแพร่โรค
อาการและอาการแสดง
การวินิจฉัยโรค
วัคซีนและยารักษาโรค
การป้องกันและควบคุมโรค
การควบคุมการติดเชื้อในสถานพยาบาล
การตอบโต้สถานการณ์โดยองค์การอนามัยโลก