นมัสการมาตาปิตุคุณ

พระยาศรีสุนทรโวหาร (น้อย อาจารยางกูล)

ข้าขอนพชนกคุณ        ชนนีเป็นเค้ามูล
ผู้กอบนุกูลพูน        ผดุงจวบเจริญวัย
ฟูมฟักทนุถนอม        บ บำราศนิราไกล
แสนอยากเท่าไรๆ        บ คิดอยากรำบากกาย
ตรากทนระคนทุกข์        ถนอมเลี้ยง ฤ รู้วาย
ปกป้องซึ่งอันตราย        จนได้รอดเป็นกายา
เปรียบหนักชนกคุณ        ชนนีคือภูผา
ใหญ่พื้นพสุนธรา        ก็ บ เทียบ บ เทียมทัน
เหลือที่จะแทนทด        จะสนองคุณานันต์
แท้บูชไนยอัน        อุดมเลิศประเสริฐคุณ

บทหลัก