การบรรลุสวัสดิการสูงสุดของสังคม ที่มีข้อจำกัดและการแก้ไขความไม่สมบูรณ์ของระบบตลาด

1. สวัสดิการสูงสุดของสังคมที่มีข้อจำกัด จะอยู่ต่ำกว่าระดับของสวัสดิการสูงสุดที่ไม่มีข้อจำกัด ทั้งนี้เพราะเงื่อนไขที่จะทำให้เกิดสวัสดิการสูงสุดภายใต้ภาวะที่ไม่มีข้อจำกัดนั้น เป็นสิ่งที่ไม่สามารถเกิดขึ้นได้ในความเป็นจริง ถึงแม้จะได้ใช้นโยบายต่างๆ ของรัฐบาลหรือสถาบันอื่นๆ มาแก้ไขแล้วก็ตาม

2. เมื่อมีปัญหาผลกระทบภายนอก จะทำให้ MRS แตกต่างจาก MRT ซึ่งแนวทางแก้ไขปัญหานี้ก็คือ การเก็บภาษีเพื่อจะทำให้ MRS กับ MRT เท่ากัน อันจะเป็นเงื่อนไขที่ก่อให้เกิดสวัสดิการสูงสุดนั้นอาจไม่สามารถกระทำได้ด้วยเหตุผลต่างๆ อาทิ เหตุผลทางการเมือง เป็นต้น เมื่อเป็นเช่นนี้ สังคมก็ต้องเลี่ยงไปใช้วิธีการอื่นๆ ซึ่งมิได้ถูกจำกัดโดยเงื่อนไขดังกล่าว แต่ผลที่ตามมาก็คือ สังคมสามารถบรรลุถึงสวัสดิการได้ในระดับที่จำกัดอยู่ระดับหนึ่งเท่านั้น

3. ปัญหาของสินค้าสาธารณะ อาจจะแก้ไขได้หากสามารถขายสินค้านั้นให้กับผู้บริโภคแต่ละรายในราคาที่เท่ากับความพึงพอใจที่เขาจะได้รับจากการบริโภคสินค้านั้น แต่ปัญหาก็คือ ข้อมูลเกี่ยวกับความพึงพอใจของแต่ละคนเป็นสิ่งที่ได้มายาก ด้วยเหตุนี้สังคมจึงอาจจะใช้วิธีการอื่นๆ ซึ่งถึงแม้จะไม่สามารถจัดสรรสินค้าต่างๆให้กับผู้บริโภคจนบรรลุถึงสวัสดิการสูงสุดเหมือนกับกรณีของสวัสดิการสูงสุดภายใต้ภาวะที่ไม่มีข้อจำกัดก็ตาม แต่ก็สามารถจะช่วยให้สังคมสามารถบรรลุถึงสวัสดิการได้ในระดับหนึ่งเช่นกัน

4. การแลกเปลี่ยนต่างๆ ล้วนแล้วแต่มีค่าโสหุ้ยแฝงอยู่ทั้งสิ้น ฉะนั้นกิจกรรมที่จะนำไปแก้ปัญหาสวัสดิการของสังคมตามที่กล่าวมา ก็จะมีค่าโสหุ้ยระดับหนึ่งเช่นกัน ค่าโสหุ้ยในรูปต่างๆจะเป็นข้อจำกัดที่กำหนดว่ากิจกรรมนั้นสามารถเกิดขึ้นมาได้

สวัสดิการสูงสุดภายใต้ภาวะที่มีและที่ไม่มีข้อจำกัด
การแก้ปัญหาความไม่สมบูรณ์ของระบบตลาดอันเกิดจากผลกระทบ
ดุลยภาพของลินดอห์ลและการแก้ปัญหาความไม่สมบูรณ์ของระบบตลาด อันเกิดจากสินค้าสาธารณะ