ปรัชญา อภิปรัชญา ญาณวิทยา จิตวิทยา ตรรกศาสตร์ >>

นักปรัชญาฝ่ายอเทวนิยม (Atheism)

คือฝ่ายที่ไม่เชื่อในความมีอยู่ของพระเจ้า พวกเขาได้พยายามหาเหตุผลมาลบล้างข้อพิสูจน์ของฝ่ายเทวนิยม ดังนี้

การอ้างว่าทุกสิ่งทุกอย่างต้องมีสาเหตุ และสาเหตุนั้นคือพระเจ้า เป็นการอ้างที่มีข้อบกพร่อง เพาะถ้าอ้างว่าทุกสิ่งมีสาเหตุ และข้ออ้างนี้เป็นจริง พระเจ้าก็ต้องมีสาเหตุการมีอยู่ของพระเจ้าเช่นกัน และอะไรเป็นสาเหตุให้พระเจ้ามีอยู่ ถ้าตอบว่าพระเจ้าไม่ต้องมีสาเหตุให้พระองค์มีอยู่ พระองค์ทรงเป็นเองก็ขัดกับการอ้างที่ว่าทุกสิ่งต้องมีสาเหตุ จึงเป็นการขัดแย้งในตัวเอง
การอ้างว่าความเป็นไปในสิ่งต่าง ๆในจักรวาลเป็นไปอย่างมีระเบียบ แสดงถึงมีผู้วางแผนสร้างไว้อย่างดี ผู้นั้นคือพระเจ้า การอ้างเช่นนี้บกพร่อง เพราะว่าเราไม่เคยเห็นการสร้างดวงดาวอื่น ๆ มาก่อน ถ้าเราเคยเห็นพระเจ้าสร้างดวงจันทร์ สร้างดาวอังคาร เราก็อาจสรุปได้ว่าโลกมีผู้สร้าง แต่ในความเป็นจริงเราไม่เคยเห็นพระเจ้าและไม่เคยเห็นการสร้างดวงดาวต่าง ๆ ในจักรวาลเลย
การอ้างว่าพระเจ้าทรงรักมนุษย์และโลก เป็นการอ้างที่ขัดแย้งกับความเป็นจริง คือสภาพของโลกยังมีความชั่วร้ายที่มนุษย์ต้องประสบ ถ้าพระเจ้ารักมนุษย์จริงก็ต้องขจัดความชั่วร้ายให้หมดไปจากโลกเพราะพระเจ้าเป็นผู้ทรงเดชานุภาพ แต่เมื่อความชั่วร้ายยังมีอยู่แสดงว่าพระเจ้าไร้ความรักหรือความเมตตาต่อมนุษย์
การอ้างว่าผู้ที่ไม่ได้รับความยุติธรรมในโลกนี้จะได้รับความยุติธรรมในโลกหน้า เป็นการอ้างที่ไม่เพียงพอ เพราะอาจเป็นความจริงของโลกเองที่ไม่มีความยุติธรรมต่อมนุษย์อยู่แล้ว หรืออาจเป็นอยู่อย่างนั้น และการที่จะได้รับความยุติธรรมในโลกหน้านั้นก็ไม่รู้แน่ชัดว่าโลกหน้ามีจริงหรือไม่ หรือในความเป็นจริงหากมีความยุติธรรมและมีโลกหน้า มนุษย์ก็สามารถได้รับความยุติธรรมในโลกหน้าได้โดยไม่จำเป็นต้องมีพระเจ้า
การพิสูจน์ทางภววิทยาที่ว่าพระเจ้ามีอยู่จากความเข้าใจ หรือความคิดเกี่ยวกับพระเจ้า ไม่ใช่ข้อพิสูจน์ที่ถูกต้อง