ปรัชญา อภิปรัชญา ญาณวิทยา จิตวิทยา ตรรกศาสตร์ >>

พิสูจน์ความมีอยู่ของพระเจ้า

(Proof for Existence of God)

กับคำถามที่ว่า พระเจ้ามีอยู่จริงหรือไม่ ?

ปัญหานี้เป็นปัญหาที่นักปรัชญาและนักการศาสนาพยายามหาข้อพิสูจน์ โดยที่นักการศาสนาฝ่ายเทวนิยมพยายามพิสูจน์ว่า พระเจ้ามี ในขณะที่นักการศาสนาฝ่ายอเทวนิยมพยายามพิสูจน์ว่า พระเจ้าไม่มี

แม้แต่นักปรัชญาเทวนิยม และนักปรัชญาจิตนิยมก็เช่นกัน พยายามหาเหตุผลและข้อเท็จจริงมาประกอบการพิสูจน์ให้เห็นจริงว่า พระเจ้ามีอยู่จริง เพื่อเป็นการหักล้างข้อโต้แย้งของฝ่ายอเทวนิยมที่มักอ้างว่า พระเจ้าไม่มีจริง ข้อพิสูจน์ของพวกเทวนิยมจำนวนมากก็อาศัยข้ออ้างทางศาสนา คือหลักศรัทธา และมีอยู่จำนวนไม่น้อยที่อาศัยข้ออ้างทางปรัชญา นั่นคือหลักเหตุผลและประสบการณ์ของมนุษย์ นักอภิปรัชญาถือว่า ข้อพิสูจน์ที่อาศัยหลักเหตุผลและประสบการณ์ของมนุษย์ เป็นข้อพิสูจน์ที่ควรเชื่อถือได้มากกว่า

นักปรัชญาฝ่ายเทวนิยม (Theism) กล่าวคือกลุ่มนักปรัชญาที่เชื่อความมีอยู่ของพระเจ้า ได้กล่าวถึงลักษณะของพระเจ้าไว้ว่า

พระเจ้าเป็นอสสาร (Non – corporeal) คือเป็นจิตบริสุทธิ์ ไม่มีตัวตนที่จะเห็นได้หรือสัมผัสได้อย่างสสาร
พระเจ้าทรงสรรพเดชะ (Omnipotent) คือมีอำนาจเต็มบริบูรณ์ สามารถทำทุกอย่างได้โดยไม่มีอะไรติดขัดหรือขัดข้อง เช่น การสร้างโลก สัตว์ พืช เป็นต้น
พระเจ้าทรงสรรพญาณะ (Omniscient) คือมีความรู้เต็มบริบูรณ์ ทรงรอบรู้ทุกอย่าง รู้ทั้งอดีต ปัจจุบันและอนาคต
พระเจ้าทรงมีอยู่ทุกแห่งและทุกขณะ (Omnipresent) คือไม่ถูกจำกัดด้วยกาลและอวกาศ
พระเจ้าทรงเป็นองค์แห่งความดีสูงสุด (All good) คือทรงรักและเมตตาต่อมนุษย์ทุกคน ไม่ว่าจะเป็นคนดีหรือคนชั่ว

นอกจากลักษณะดังกล่าวแล้ว ฝ่ายเทวนิยมได้พยายามที่จะพิสูจน์ความมีอยู่ของพระเจ้าโดยนำเหตุผลต่าง ๆ มาประกอบ
เหตุผลที่นำมาประกอบการพิสูจน์ความมีอยู่ของพระเจ้านั้นมี 4 ประการคือ

1. เหตุผลทางจักรวาลวิทยา (Cosmological Argument)
2. เหตุผลทางเจตจำนง หรือวัตถุประสงค์ (Teleological Argument)
3. เหตุผลทางภววิทยา (Ontological Argument)
4. เหตุผลทางจริยธรรม (Moral Argument)