ศาสนา ลัทธิ ความเชื่อ นิกาย พิธีกรรม >>
ความหมายของพุทธจริยศาสตร์
พื้นฐานจริยธรรมแบบพุทธจริยศาสตร์
จุดมุ่งหมายของพุทธจริยศาสตร์
หลักธรรมทางพุทธจริยศาสตร์กับการศึกษา
หลักจริยธรรม สำหรับปลูกฝังตัวเอง
การบูรณาการจริยธรรมแบบพุทธจริยศาสตร์กับการศึกษา
การประยุกต์วิธีการสอนแนวไตรสิกขากับการศึกษา
จริยธรรมกับหลักสูตรทางการศึกษา
หลักสูตรการศึกษาขั้นพื้นฐานกับการบูรณาการเนื้อหาจริยธรรม
บรรณานุกรม
หลักธรรมทางพุทธจริยศาสตร์กับการศึกษา
หลักธรรมพุทธจริยศาสตร์กับการศึกษาประกอบด้วยหลักธรรมสำคัญดังต่อไปนี้
1. จริยธรรมสำหรับนักเรียน
2. การบูรณาการจริยธรรมแบบพุทธริยศาสตร์กับการศึกษา
3.
การประยุกต์วิธีการสอนแนวไตรสิกขากับการศึกษา
จริยธรรมกับหลักสูตรทางการศึกษา
จริยธรมสำหรับนักเรียน
จริยธรรมสำหรับนักเรียนนักศึกษาในสถานศึกษา คือ จริยธรรมที่มาจากศาสนา
เพราะศาสนาเป็นแหล่งรวบรวมคำสอนและหลักปฏิบัติในการกระทำความดี ละเว้นความชั่ว
เป็นตัวกำหนดศีลธรรม จรรยา เพื่อให้มนุษย์มีความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ต่อกัน
การประพฤติปฏิบัติจริยธรรมยิ่งปฏิบัติมากเท่าใดก็เท่ากับได้ใกล้ชิดกับศาสนามากเท่านั้น
หลักจริยธรรมของพระพุทธศาสนาสอนให้ประพฤติตามหลักสัจธรรม คือ
การนำเอาหลักธรรมของพระพุทธศาสนามาปฏิบัติได้ตลอดเวลาและเป็นการสอนให้อยู่ในสังคมโดยใช้หลักความเมตตามากกว่าการแสวงหาผลประโยชน์ส่วนตน
และให้ประพฤติปฏิบัติอยู่ในสายกลางที่เรียกว่า มัชฌิมาปฏิปทา คือ
ปฏิบัติเป็นกลางๆไม่ตึงหรือหย่อนจนเกินไป และเป็น วิถีของคนดี
สามารถที่จะสร้างดุลยภาพในการดำรงชีวิตได้
หลักจริยธรรมที่นักเรียนควรยึดในการศึกษาเล่าเรียน
1. หัวใจนักปราชญ์
2. อิทธิบาท 4
3. หลักจริยธรรมสำหรับปลูกฝังตัวเอง
หัวใจนักปราชญ์ มี 4 ประการ คือ
1. สุ สุตตะ - คือ
การฟังอย่างตั้งใจ
2. จิ - จิตตะ - คือ คิดติดตามและไตร่ตรอง
3. ปุ ปุจฉา - คือ การให้ถามหากมีความสงสัย
4. ลิ - ลิขิต - คือ การจดบันทึกย่อไว้ให้อ่าน
หัวใจนักปราชญ์เป็นหลักธรรมเบื้องต้นสำหรับนักเรียนถ้าหากปฏิบัติตามใน 4
ประการจะช่วยให้การเรียนดีขึ้นสามารถที่จะจัดลำดับความสำคัญของเนื้อหาก่อนหลังดังบทกลอนหัวใจนักปราชญ์
คือ
สุ. สดับถ้อยท่าน วิญญู ชนเฮย
จิ. จุ่งตริตรองดู ท่านให้
ปุ ถามเพื่อเพิ่มพูน เตือนสติ
ลิ. จิตบันทึกไว้ เพื่อได้กันลืม
อิทธิบาท 4
เป็นหลักธรรมที่จะก่อให้เกิดความสำเร็จในการดำเนินกิจการต่างๆ 4 ประการ คือ
1. ฉันทะ - มีความพอใจรักใคร่ในสิ่งที่กระทำ
2. วิริยะ - มีความเพียรพยายามในการปฏิบัติสิ่งนั้น
3. จิตตะ - การเอาใจใสในสิ่งที่กระทำอยู่
4. วิมังสา - หมั่นไตร่ตรองพิจารณาในการกระทำนั้น