สังคมศาสตร์ รัฐศาสตร์ การเมือง เศรษฐศาสตร์ >>

พัฒนาการสังคมไทย
ดุจฤดี คงสุวรรณ์

สมัยหริภุญไชย

(พุทธศตวรรษที่ 17-19)

ในบริเวณภาคเหนือของไทย เมื่อราวพุทธศตวรรษที่ 17-19 ได้เริ่มเจริญรุ่งเรืองโดยการรวมตัวของผู้คนหลายเผ่าหลายตระกูลกระจายกันอยู่ โดยมีเผ่ามอญเป็นคนกลุ่มใหญ่ และเริ่มพัฒนาจนมาเป็นสังคมเมือง โดยมีเมืองลำพูนเป็นศูนย์กลางของอาณาจักรหริภุญไชย ในบริเวณที่ลุ่มตอนใต้สุดของที่ราบเชียงใหม่ มีลำน้ำขนาบ 2 สาย คือ ลำน้ำปิง(สายเก่า) ทางตะวันตก ลำน้ำแม่กวง ทางตะวันออก

มีตำนานที่กล่าวถึงพระนางจามเทวีเสด็จจากเมืองละโว้เพื่อมาครองเมืองหริภุญไชย ในช่วงแรกจึงมีการติดต่อกันกับกลุ่มที่อยู่บริเวณภาคกลางในขณะนั้นก็คืออาณาจักรทวารวดี จึงปฏิเสธไม่ได้ที่จะไม่รับเอาอิทธิพลทางพุทธศาสนานิกานเถรวาทมาด้วย นอกจากนั้นยังมีความสัมพันธ์กับพม่าอย่างใกล้ชิดโดยเป็นไปในลักษณะของเมืองขึ้นของพุกาม จนในรัชสมัยที่พญายีบาลงมาปกครองและได้เสียเมืองไปในปี พ.ศ.1836 หริภุญไชยจึงตกอยู่ใต้อำนาจของพระเจ้ามังรายกษัตริย์ผู้ก่อตั้งอาณาจักรล้านนา

» วิวัฒนาการทางสังคมไทย

» สมัยทวารวดี

» สมัยศรีวิชัย

» สมัยลพบุรี

» สมัยหริภุญไชย

» สมัยล้านนา

» สมัยสุโขทัย

» สมัยกรุงศรีอยุธยา

» สมัยกรุงรัตนโกสินทร์

» สังคมไทยสมัยใหม่

» การเปลี่ยนแปลงทางสังคม

» สังคมไทยในยุคโลกาภิวัตน์

» สังคมไทยในภาคเหนือ

» สังคมไทยในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ

» สังคมไทยในภาคกลาง

» สังคมไทยในภาคใต้

» สังคมเมือง

» การเปลี่ยนแปลงทางสังคมและวัฒนธรรมของสังคมเมืองและสังคมชนบท

» การเปลี่ยนแปลงและพัฒนาสังคมชนบทในภาคเหนือ

» การเปลี่ยนแปลงและพัฒนาสังคมชนบทในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ

» การเปลี่ยนแปลงและพัฒนาสังคมชนบทในภาคใต้

» การเปลี่ยนแปลงและพัฒนาสังคมชนบทในภาคกลาง

» ปัญหาสังคมและแนวทางแก้ไข

» ลักษณะของปัญหาสังคม

» สาเหตุของการเกิดปัญหาสังคม

» แนวทางในการศึกษาปัญหาสังคม

» ปัญหายาเสพติด

» ปัญหาคอร์รัปชั่น

» ปัญหาความยากจน

» ปัญหาการแพร่กระจายของโรคเอดส์

» ด้านการศึกษาและสังคม

» ปัญหาเด็กและเยาวชน