สังคมศาสตร์ รัฐศาสตร์ การเมือง เศรษฐศาสตร์ >>
สังคมวิทยา
<<< สารบัญ >>>
วัฒนธรรมไทย
การแบ่งประเภทของวัฒนธรรม
วัฒนธรรมออกเป็น 2 ส่วน คือ
1) วัฒนธรรมทางวัตถุ (Material culture) ซึ่งได้แก่
สิ่งประดิษฐ์และเทคโนโลยีต่าง ๆ เช่น ตู้เย็น หม้อหุงข้าว แก้วน้ำ มีด โต๊ะ รถ
เครื่องบิน ฯลฯ
2) วัฒนธรรมไม่เกี่ยวกับวัตถุ (Non-material culture) หมายถึง อุดมการณ์
ค่านิยม แนวความคิดในเรื่องการแข่งขันอย่างมีเหตุผล ประเพณี
การปฏิบัติสืบต่อกันมาและเป็นที่ยอมรับกันในชนกลุ่มของตนว่าดีงามเหมาะสม เช่น ศาสนา
ความเชื่อ ความสนใจ ทัศนคติ ความรู้ ความสามารถ ซึ่งเป็นนามธรรมที่มองเห็นไม่ได้
สำหรับประเภทที่ 2 นี้ คนไทย เรียกว่า วัฒนธรรมทางจิต
ซึ่งพอจะแยกเป็นด้าน ๆ ดังนี้
1. คติธรรม หมายถึง แนวทางในการดำรงชีวิตหรือแผนการดำรงชีวิต ของมนุษย์
ซึ่งจะปฏิบัติหรือไม่นั้น ส่วนใหญ่เป็นเรื่องของจิตใจและได้มาจากศาสนาพุทธ
ซึ่งได้วางหลักปฏิบัติไว้อย่างครบถ้วน เช่น ความขยันหมั่นเพียร การมีเมตตากรุณา
การให้อภัย ฯลฯ
2. สหธรรม เป็นวัฒนธรรมสังคมเกี่ยวกับคุณธรรมต่าง ๆ ที่จะอยู่ร่วมกับบุคคลทั่ว ๆ
ไปอย่างผาสุก รู้จักถ้อยทีถ้อยอาศัยกันและยังรวมถึงระเบียบมรรยาทที่
เกี่ยวข้องกับสังคมทุกชนิด เพื่อประโยชน์ในการดำรงชีวิตของตนเอง เช่น
มรรยาทในการเป็นแขกไปมาหาผู้อื่น เช่น ทาน คือ การให้, ปิยวาจา คือ
พูดด้วยถ้อยคำสุภาพและเป็นประโยชน์, อัตถจริยา คือ การมีมรรยาทที่ดี อ่อนน้อม
ตลอดถึง สมานัตตา คือ การสังคม การเข้าหาสมาคม
3. เนติธรรม หมายถึง ระเบียบแบบแผนหรือข้อบังคับหรือวัฒนธรรมทางกฎหมาย
รวมทั้งประเพณีที่ยอมรับนับถือกันมานาน โดยที่ต้องเข้าใจกฎหมายของบ้านเมืองบ้าง
ใช้กฎหมายให้เป็นประโยชน์ให้แก่ส่วนรวม
<<< สารบัญ >>>