ความรู้ทั่วไป สารนิเทศ การศึกษา คอมพิวเตอร์ >>
ไข้หวัด
ไข้หวัดเป็นโรคที่พบบ่อยที่สุดในประชาชนทั่วไปทุกอายุ และพบบ่อยมากในเด็กเล็ก เมื่อมีอายุมากขึ้นร่างกายจะมีภูมิต้านทานต่อเชื้อหวัดชนิดต่าง ๆ มากขึ้น การป่วยเป็นไข้หวัดจึงห่างออกไป และมีอาการรุนแรงน้อยลงด้วย
ไข้หวัดเป็นโรคที่พบได้ตลอดปี แต่ในช่วงที่มีอากาศเปลี่ยนแปลงในช่วงฤดูฝน และฤดูหนาวพบมาก เชื้อไข้หวัดเป็นไวรัส ซึ่งมีอยู่เกือบ 200 ชนิด การเกิดโรคหวัดในแต่ละครั้งจะเกิดจากเชื้อไวรัสเพียงชนิดเดียว เมื่อเป็นแล้วก็จะมีภูมิต้านทานต่อเชื้อหวัดชนิดนั้น ในการเจ็บป่วยครั้งใหม่จะเกิดจากเชื้อหวัดชนิดใหม่ ทำให้เกิดการอักเสบของทางเดินหายใจส่วนต้นคือจมูกและคอ เชื้อหวัดมีในน้ำมูก น้ำลายและเสมหะของผู้ป่วย ซึ่งติดต่อกันโดยการไอ จาม หายใจรดกันและการสัมผัส ระยะฟักตัวของโรคเริ่มจากได้รับเชื้อหวัดเข้าสู่ร่างกายจนเกิดอาการขึ้น กินเวลา 1 3 วัน
อาการมีไข้ ตัวร้อนเป็นพัก ๆ ครั่นเนื้อครั่นตัว อ่อนเพลีย ปวดมึนศีรษะ คัดจมูก มีน้ำมูกใส จาม คอแห้งหรือเจ็บคอเล็กน้อย บางครั้งไอแห้ง ๆ หรือมีเสมหะ ถ้าไอมากอาจทำให้เจ็บบริเวณลิ้นปี่เวลาไอ
ในเด็กอาการมักรุนแรงกว่าผู้ใหญ่ คือมักมีไข้ทันทีทันใด ไข้อาจสูงมากจนชัก ต่อมทอมซิลโต อาจมีอาการท้องเดิน และถ่ายอุจจาระเป็นมูกร่วมด้วย ถ้ามีไข้เกินสี่วัน น้ำมูกอาจข้นเหนียว เสมหะข้นมีสีเขียวหรือเหลือง แสดงว่ามีการแทรกซ้อนจากเชื้อแบคทีเรีย บางครั้งอาจลุกลามไปยังบริเวณใกล้เคียง ทำให้ต่อมทอลซิลอักเสบ ไซนัสอักเสบ หู้ชั้นกลางอักเสบ ถ้ากล่องเสียงอักเสบเสียงจะแหบ
เนื่องจากไข้หวัดเกิดจากเชื้อไวรัส ยาเฉพาะที่ใช้รักษาจึงไม่มี มีแต่การรักษาตามอาการเท่านั้น
ไข้หวัดใหญ่เป็นโรคที่พบได้บ่อยมาก พบมากในฤดูฝน บางครั้งอาจพบการระบาดทั่วโลก เชื้อไข้หวัดเป็นไวรัสมีอยู่สามชนิดใหญ่ ๆ คือชนิดเอ ชนิดบี และชนิดซี แต่ละชนิดยังแบ่งเป็นชนิดย่อยออกไปอีกมาก ในการเกิดโรคแต่ละครั้งจะเกิดจากเชื้อชนิดย่อยเพียงพันธุ์เดียวเท่านั้น เมื่อเป็นแล้วร่างกายก็จะมีภูมิต้านทานต่อพันธุ์นั้น แต่จะไม่มีภูมิต้านทานต่อพันธุ์อื่น ๆ
การระบาดของไข้หวัดใหญ่ทั่วโลก มักเรียกชื่อที่ระบาดแต่ละครั้ง ตามชื่อประเทศที่เป็นแหล่งต้นกำเนิด เช่น ไข้หวัดรัสเซีย ไข้หวัดฮ่องกง เชื้อหวัดมีในน้ำมูก น้ำลาย และเสมหะของผู้ป่วย ซึ่งติดต่อกันโดยการไอ จาม หายใจรดกัน และการสัมผัส ระยะฟักตัวของโรคเริ่มจากได้รับเชื้อหวัดเข้าสู่ร่างกายจนเกิดอาการขึ้น กินเวลา 1 3 วัน อาการมีไข้ ตัวร้อนเป็นพัก ๆ
การติดต่อเช่นเดียวกับไข้หวัดธรรมดา ระยะฟักตัวของโรคตั้งแต่ได้รับเชื้อเข้าสู่ร่างกายจนเกิดอาการขึ้นกินเวลา 1 4 วัน อาการมักเกิดขึ้นทันทีทันใดและรุนแรง มีไข้สูง 38.5 40 องศาเซลเซียส หนาว ๆ ร้อน ๆ ปวดเมื่อยตัวและกล้ามเนื้อมากโดยเฉพาะบริเวณแขนขาและกระเบนเหน็บ หน้าแดง เปลือกตาร้อน ปวดศีรษะ อ่อนเพลียมากเบื่ออาหาร ปากขม คอแห้ง คัดจมูกและมีน้ำมูก แต่ส่วนใหญ่มักไม่มีน้ำมูกหรือมีน้อย ไอ เจ็บคอ บางครั้งจุกแน่นท้อง ไข้สูง
ไข้หวัดใหญ่มักมีไข้ไม่เกินเจ็ดวัน ถ้ามีไข้เกินเจ็ดวันมักไม่ใช่ไข้หวัดใหญ่ การป้องกันเหมือนในผู้ป่วยไข้หวัดธรรมดา
>>> กลับหน้าหลัก สารานุกรมไทย >>>
