ความรู้ทั่วไป สารนิเทศ การศึกษา คอมพิวเตอร์ >>

เกร็ดความรู้ จากสารานุกรมไทย

เสฉวน (ซื่อชวน)

เป็นมณฑลหนึ่งในประเทศจีน เป็นมณฑลที่มีประชากรหนาแน่นมากที่สุด มีความอุดมสมบูรณ์ และเป็นศูนย์กลางทางเศรษฐกิจ และคมนาคม ที่สำคัญที่สุด ทางภาคตะวันตกเฉียงใต้ของจีน เสฉวน แปลว่า แม่น้ำสี่สาย โดยมีแม่น้ำแยงซี เป็นสายใหญ่ที่สุด เสฉวน ได้ชื่อว่า เป็นชามข้าวของจีน สามารถผลิตธัญญาหาร เลี้ยงประชากรทั้งใน และนอกมณฑลอีกหลายมณฑล

ลักษณะภูมิประเทศ  แบ่งออกเป็นสองส่วนใหญ่ คือ

1. แอ่งซื่อชวน หรือแอ่งดินแดง  มีความสูง 1,000 - 3,000 เมตร จากระดับน้ำทะเล เป็นที่ราบกว้างใหญ่ที่สุด ในภูมิภาค ดินดี มีแม่น้ำหลายสาย และมีเขื่อนชลประทานที่สร้างตั้งแต่สมัยโบราณคือ เขื่อนถูเจียง จึงเป็นเขตเพาะปลูก ที่สำคัญ

2. ที่ราบสูงทางตะวันตก  ของซื่อชวน โดยทางเหนือเป็นส่วนหนึ่งของที่ราบสูงชิงไห่ - ทิเบต สูงมากกว่า 3,000 เมตร จากระดับน้ำทะเล ในส่วนนี้เคยแยกตัวเป็นมณฑลซีคัง ระหว่างปี พ.ศ.2471 - 2478

มณฑลเสฉวน มีพื้นที่ประมาณ 570,000 ตร.กม. มีประชากรประมาณร้อยละสิบของประชากรจีน มีชนกลุ่มน้อยหลายชนชาติ เช่น อี๋ ถูเจีย ทิเบต ไต จ้วง มีเมืองหลวงชื่อ เฉิงตู เมืองสำคัญอีกเมืองหนึ่งคือ จุงกิง แต่ในปี พ.ศ.2540 จุงกิงได้รับการยกฐานะเป็นเทศบาลนคร ขึ้นตรงต่อรัฐบาลกลาง เช่นเดียวกับ ปักกิ่ง เทียนสิน และเซี่ยงไฮ้ เทศบาลนครจุงกิง มีประชากรประมาณ 30 ล้านคน นับว่ามากที่สุดของจีน มีพื้นที่ประมาณ 82,000 ตร.กม.

มณฑลเสฉวน ได้รับการขนานนามว่าเป็นสวรรค์บนพื้นพิภพ ดินแนแห่งนี้มีผู้คนอาศัยอยู่ 30,000 - 50,000 ปีมาแล้ว ต่อมาระหว่าง 10,000 ปี ก่อนพุทธกาลถึงพุทธศตวรรษที่สาม ได้มีการก่อตั้งอาณาจักรปา และสู่ ทั้งสองอาณาจักรถูกรวมเข้ากับจีน โดยจิ๋นซีฮ่องเต้ ในพุทธศตวรรษที่สี่

มณฑลเสฉวน มีความรุ่งเรืองทางการค้ามาตั้งแต่ก่อนคริสต์กาลแล้ว โดยมีศูนย์กลางอยู่ที่เมืองเฉิงตู ทำการค้าขายกับพม่าและอินเดีย เส้นทางการค้าสายตะวันตกเฉียงใต้นี้ นักประวัติศาสตร์จีนเรียกว่า เส้นทางสายไหม เหมือนกับเส้นทางที่ไปทางตะวันตกเฉียงเหนือ ผ่านมณฑลกานสู และเขตปกครองตนเองซินเจียง อุยกูร์ ของจีน

เมื่อสิ้นราชวงศ์ฮั่น จีนแบ่งออกเป็นสามก๊ก (พ.ศ.764 - 806)  มณฑลเสฉวนได้เป็นที่ตั้งอาณาจักรสู่ ของเล่าปี่ มีเมืองหลวงที่เฉิงตู เมื่อญี่ปุ่นรุกรานจีน ในปี พ.ศ.2480 กรุงนานกิง เมืองหลวงของจีน เวลานั้น ถูกกองทัพญี่ปุ่นยึดได้ ทำให้เจียงไคเชก ไปอยู่ที่อู่ฮั่น และเมืองจุงกิง ตามลำดับ เมื่อสงครามยุติลง จีนได้ย้ายเมืองหลวงไปอยู่ที่นานกิง ตามเดิม จนเกิดการต่อสู้กันระหว่างจีนคณะชาติ กับจีนคอมมิวนิสต์ เกิดสงครามกลางเมือง ในปี พ.ศ.2483 ฝ่ายคอมมิวนิสต์ได้ชัยชนะ ในปี พ.ศ.2492 รัฐบาลจีนคณะชาติได้ย้ายเมืองหลวงไปอยู่ที่จุงกิงอีก

มณฑลเสฉวน มีแหล่งวัฒนธรรม และศาสนาเป็นจำนวนมาก ประกอบกับมีธรรมชาติสวยงาม ทำให้เสฉวน เป็นแหล่งท่องเที่ยวที่สำคัญแห่งหนึ่งของจีน

>>> กลับหน้าหลัก สารานุกรมไทย >>>