ความรู้ทั่วไป สารนิเทศ การศึกษา คอมพิวเตอร์ >>

เกร็ดความรู้ จากสารานุกรมไทย

ลีซอ

แปลความหมายตามศัพท์ว่า คนที่มีวัฒนธรรม ลีซอ เป็นชาวเขาเผ่าหนึ่ง เรียกตัวเองว่า ลีซู คนไทยเรียก ลีซอ จีนเรียก ลีซอ พม่าและคะฉิ่น เรียก ยอยิ่น หลักฐานทางประวัติศาสตร์มีไม่มากนัก เนื่องจากมีแต่ภาษาพูด ไม่มีภาษาเขียน ลีซอ มีถิ่นฐานดั้งเดิมอยู่บริเวณต้นแม่น้ำโขง และแม่น้ำสาละวิน ต่อมาอพยพลงมาทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ ไปอาศัยอยู่ในเขตมณฑลยูนนาน เกิดการสู้รบกับจีน และชนชาติอื่นหลายครั้ง จึงอพยพต่อมาทางใต้ ส่วนหนึ่งได้อพยพเข้าไปในมณฑลอัสสัมของอินเดีย ส่วนหนึ่งอพยพเข้าไปอยู่ในประเทศพม่า แล้วจึงเข้ามายังประเทศไทย ในระหว่างปี พ.ศ.2462 - 2464 โดยมาจากตอนใต้ของเมืองเชียงตุง เข้ามาอยู่บริเวณดอยช้าง อ.แม่สรวย จ.เชียงราย

ลีซอชอบอาศัยบนภูเขา และที่ราบตามเชิงเขา การอพยพไปอยู่ที่แห่งใหม่ เป็นเรื่องปกติธรรมดาของลีซอ

ลีซอในประเทศไทย โดยมากยังคงตั้งถิ่นฐานอยู่บนภูเขา ที่มีพื้นดินเหมาะสมแก่การเพาะปลูก ปัจจุบันได้อพยพกระจัดกระจายอยู่ตามพื้นที่ต่าง ๆ บนภูเขา ในเก้าจังหวัดภาคเหนือ มีจำนวนประชากรประมาณร้อยละสี่ ของชาวเขาในประเทศไทย

ลีซอแบ่งกลุ่มย่อยออกเป็นสองกลุ่มคือ ลีซอลาย และลีซอดำ มีความแตกต่างกัน ที่การแต่งกายโดยเฉพาะผู้หญิง และภาษาพูด

>>> กลับหน้าหลัก สารานุกรมไทย >>>