สังคมศาสตร์ รัฐศาสตร์ การเมือง เศรษฐศาสตร์ >>

คนภูเขา

ข่าก้อ

             ข่าก้อ อาศัยอยู่ตามแม่น้ำสาละวิน ในแคว้นฉาน ถ้ามีใครตายพวกญาติจะเอาทรัพย์สมบัติของผู้ตายมาทำศพใหญ่โต และฆ่าสัตว์เลี้ยงของผู้ตายมาเลี้ยงดูกัน โดยจะเก็บศพไว้นานหลายวัน จนกว่าจะกินเสบียงอาหารของผู้ตายหมด จึงนำศพไปฝังในหลุมลึก ทางทิศตะวันตกของหมู่บ้าน
             ชาวข่าก้อไม่อาบน้ำเลยตลอดชีวิต ทั้งชายหญิงสวมเสื้อผ่าอกไม่ติดกระดุมและสวมหมวก ภาษาที่พูดคือถาษาจีนฮ่อ นิยมใช้เม็ดเดือยมาร้อยเป็นสร้อยประดับ และชอบกินเนื้อสุนัขมาก
              สำหรับหมวกนั้น ถ้าผู้หญิงมีสามีแล้วหรือแม่ม่าย จะสวมหมวกทรงสูง ขอบหมวกจดหน้าผาก ถ้าเป็นสาวบริสุทธิ์ขอบหมวกจะยาวจดคิ้ว และทั้งสาวแก่แม่ม่ายชายหมวกรอบๆจะห้อยเหมือนมาลัย ประดับแผ่นเงินกลมๆเล็ก หรือลูกเดือยยาวถึงบ่า เหมือนกันหมด
              หญิงชาวข่าก้อชอบใส่ตุ้มหูเหรียญเงิน ข้างละหลายๆอัน และสวมสร้อยลูกเดือย 10-15 เส้น ผู้ชายชาวข่าก้อ รูปร่างสูงใหญ่มากกว่าชาวเขาเผ่าอื่น ดวงตาใหญ่ ขากรรไกรกว้าง สวมเสื้อย้อมสีน้ำเงินแก่ และโพกหัวด้วยผ้าสีเดียวกัน เผ่านี้ชอบไปไหนมาไหนเป็นหมู่คณะ อาชีพทำไร่ปลูกฝิ่นขาย(เดี๋ยวนี้เลิกหมดแล้ว) แต่ไม่ชอบสูบฝิ่น ชอบสูบยาสูบมากกว่า พวกสาวข่าก้อชอบแต่งงานกับจีนฮ่อมากกว่าพวกของตน เพราะจีนฮ่อมั่งมี พวกนี้ซื้อฝิ่นจากข่าก้อ สมัยก่อนถ้าข่าก้อจนๆ ก็อาจจะขายลูกสาวให้พวกจีนฮ่อด้วย
                 บ้านของข่าก้อสร้างด้วยไม่ไผ่ มุงด้วยหญ้าคา พื้นฝากไม้ไผ่ปูเสื่อทับ มีห้องเดียวในบ้าน ทุกคนนอนรวมกันหมดในห้องนี้ ใต้ถุนเลี้ยง แพะ หมู นิยมสร้างตามไหล่เขาสูงๆ
                ทางตะวันตกของบ้าน มีประตูเรียกว่า ประตูผี ถือกันว่าวิญญาณของบรรพบุรุษจะเข้ามาเยี่ยมเยียนพวกเขาทางนี้ พวกผู้ชายจะผ่านประตูนี้ไม่ได้ ส่วนผู้หญิงผ่านได้ นานๆทีจะมีพิธีไหว้ผี
                  การเป็นสามีภรรยาก็คล้ายๆชาวเขาโดยมาก คือเมื่อชอบกัน และได้เสียกันแล้ว ก็สู่ขอแต่งงานกัน และผู้ชายข่าก้อนั้นจะมีเมียได้คนเดียว ถ้าเขามีพี่ชายจะต้องพาเมียไปอยู่บ้านพี่ชายตามประเพณี ถ้าสามีตายก่อนภรรยา จะกลับไปอยู่บ้านพ่อแม่ตนได้ แต่ต้องยกลูกให้พวกสามีตน
                   การทำศพ โดยขุดหลุมฝังและให้ฝังข้าวของคนตายลงไปด้วย รวมทั้งเงินทอง แต่ภายหลังเลิกฝังเงินทอง เพราะมีคนแอบลักลอบขุดไป จะใส่เพียงเสื้อผ้าเท่านั้น.

» ว้า