ประวัติศาสตร์-ความเป็นมา จังหวัดหนองบัวลำภู

ดินแดนในเขตจังหวัดหนองบัวลำภู มีปรากฎหลักฐานการอยู่อาศัยของมนุษย์มานานนับพันปี ตั้งแต่สมัยก่อนประวัติศาสตร์ เริ่มจากการดำรงชีวิตแบบเร่ร่อน มาเป็นตั้งชุมชนอยู่ตามที่เนินสูง ตามถ้ำหรือริมฝั่งน้ำแสวงหาอาหารด้วยการจับปลา ล่าสัตว์และหาพืชผักผลไม้ที่มีอยู่ตามธรรมชาติ มาจนถึงการดำรงชีวิตในสังคมกสิกรรมจึงเริ่มอยู่รวมกันเป็นชุมชนมีการเพาะปลูกเสี้ยงสัตว์ ทำเครื่องประดับ และหล่อโลหะแบบต่าง ๆ

ชุมชนโบราณยุคก่อนประวัติศาสตร์ ที่ค้นพบได้แก่ แหล่งโบราณคดีโนนพร้าวบ้านกุดคอเมย ตำบลกุดดู่ อำเภอโนนสัง และแหล่งโบราณคดีโนนดอนกลาง บ้านกุดกวางสร้อย ตำบลบ้านถิ่น อำเภอโนนสัง ชุมชนโบราณค่อย ๆ มีการพัฒนาการเข้าสู่ชุมชนเมือง มีการติดต่อซื้อขายแลกเปลี่ยนระหว่างกันมากขึ้น วัฒนธรรมแบบทวารวดี เข้ามามีอิทธิพลครอบคลุมพื้นที่ในภาคอีสานประมาณปี พ.ศ.1100 - 1500 ในเขตจังหวัดหนองบัวลำภูพบโบราณวัตถุสมัยทวารวดี เช่นใบเสมาหินทราย วัดพระธาตุเมืองพิณ อำเภอนากลาง และในเสมาหินทราย วัดป่าโนนคำวิเวก อำเภอสุวรรณคูหา

เมื่อสิ้นสมัยทวารวดี วัฒนธรรมขอมเริ่มเข้ามามีอิทธิพลแทน เมื่อประมาณปี พ.ศ.1500 - 1700 ในเขตจังหวัดหนองบัวลำภู พบโบราณสถานและโบราณวัตถุ เช่นฐานวิหารศิลาแลง ศิลาจารึกวัดพระธาตุเมืองพิณ อำเภอนากลาง และจารึกอักษรขอมวัดป่าโนนคำวิเวก อำเภอสุวรรณคูหา

เมื่อสิ้นวัฒนธรรมขอมพื้นที่ในภาคอีสานได้รับอิทธิพลไทยลาว (ล้านช้าง)เข้ามาแทนที่ ปรากฎชัดเจนเมื่อประมาณพุทธศตวรรษที่ 19 ซึ่งร่วมสมัยกับกรุงสุโขทัย บริเวณลุ่มแม่น้ำโขงตอนบนและลุ่มแม่น้ำอู แถบเมืองเชียงทอง การตั้งบ้านเรือนของกลุ่มวัฒนธรรมไทยลาวเป็นที่ยอมรับของนักประวัติศาสตร์ว่าอยู่ในสมัยเดียวกับสุโขทัย

|| อ่านต่อ >>>

จังหวัด » กาฬสินธุ์ ขอนแก่น ชัยภูมิ นครพนม นครราชสีมา บุรีรัมย์ บึงกาฬ มหาสารคาม มุกดาหาร ยโสธร ร้อยเอ็ด เลย ศรีสะเกษ สกลนคร สุรินทร์ หนองคาย หนองบัวลำภู อำนาจเจริญ อุดรธานี อุบลราชธานี