วรรณกรรม สุภาษิต ข้อคิด คำคม สำนวน โวหาร งานเขียน >>

คำพังเพย

หน้า1   หน้า2  หน้า3  หน้า4
 

เชื้อไม่ทิ้งแถว ถี่ลอดตาช้าง ห่างลอดตาเล็น
ใช้แมวเฝ้าปลาย่าง ท่าดีทีเหลว
ดักลอบต้องหมั่นกู้ ทำคุณบูชาโทษ
ดินพอกหางหมู ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว
ดีดลูกคิดรางแก้ว ทำนาบนหลังคน
ดูช้างให้ดูหาง ดูนางให้ดูแม่ ทำบุญเอาหน้า
ดูช้างให้ดูหน้าหนาว ดูสาวให้ดูหน้าร้อน ทีเขาทีเรา
ดูตาม้าตาเรือ ทุนหายกำไรหมด
เด็กดอกฟ้า ทุบหม้อข้าวตัวเอง
เด็ดบัวเหลือใย ธรรมย่อมรักษาผู้ประพฤติธรรม
เดินตามหลังผู้ใหญ่หมาไม่กัด นกกระจอกกินน้ำ
ตกกระไดพลอยโจน นกกระจอกเลี้ยงไม่เชื่อง
ตกน้ำไม่ไหล ตกไฟไม่ไหม้ นกน้อยทำรังแต่พอตัว
ต้นคดปลายตรง นกสองหัว
ต้นรักต้นโศก นับหนึ่งถึงสิบ
ต้นร้ายปลายดี นางทุกนางงามสรรพเมื่อดับเทียน
ตบมือข้างเดียวไม่ดัง นานปีทีหน
ตบหัวลูบหลัง นายว่าขี้ข้าพลอย
ต่อหน้ามะพลับ ลับหลังตะโก น้ำกลิ้งบนใบบอน
ตักน้ำรดหัวสาก น้ำมาปลากินมด น้ำลดมดกินปลา
ตักน้ำใส่กระโหลก ชะโงกดูเงา น้ำให้รีบตัก
ตัดน้ำไม่ขาด น้ำเชี่ยวอย่าขวางเรือ
ตัดไฟแต่หัวลม น้ำตาลใกล้มด
ตาดีได้ ตาร้ายเสีย น้ำท่วมทุ่ง ผักบุ้งโหรงเหรง
ตาบอดใส่แว่น น้ำถึงไหน ปลาถึงนั่น
ตามใจปากจะยากนาน น้ำน้อยย่อมแพ้ไฟ
ตายทั้งเป็น น้ำนิ่งไหลลึก
ตำน้ำพริกละลายแม่น้ำ น้ำพึ่งเรือ เสือพึ่งป่า อัฌชาสัย
ติเรือทั้งโกลน น้ำลดตอผลุด
ตีงูให้กากิน นินทากาเลเหมือนเทน้ำ
ตีงูที่หาง นุ่งลมหม่ฟ้า
ตีตนก่อนไข้ ในน้ำมีปลา ในนามีข้าว
ตีท้ายครัว บัวไม่ให้ช้ำ น้ำไม่ขุ่น
ตีวัวกระทบคราด บ่างช่างยุ
ตึงนักมักขาด บานปลาย
ตื่นก่อนนอนหลัง บานไม่รู้โรย
เตี้ยอุ้มค่อม บ้านแตกสาแหรกขาด
แตงร่มใบ บ้านเมืองมีขื่อมีแป
ถ่มน้ำลายรดฟ้า ปลาได้น้ำ
ถลำร่องชักง่าย ถลำใจชักยาก ปลาหมอตายเพราะปาก
ถอยหลังเข้าคลอง ปล้ำผีลุก ปลุกผีนั่ง
ถ้อยที่ถ้อยอาศัยกัน ปลูกเรือนตามใจผู้อยู่ ปลูกอู่ตามใจผู้นอน
ถ่านไฟเก่า ปอกกล้วยเข้าปาก

แชร์ไปที่ไหนดี แชร์ให้เพื่อนสิ แชร์ให้เพื่อนได้ แชร์ให้เพื่อนเลย