วรรณกรรม สุภาษิต ข้อคิด คำคม สำนวน โวหาร งานเขียน >>

คมคำบาดใจ

จากเรื่อง แสนยานุภาพแห่งการรอคอย: นันทวิสาร เขียน

4

อ่านหน้า1     อ่านหน้า2     อ่านหน้า3     อ่านหน้า4     อ่านหน้า5

  • ในโลกนี้มีเรื่องราวมากมายที่รอการรับรู้ มีความจริงมากมายที่รอให้ปวดใจ
     

  • ระหว่างความเป็นกับความตาย หนาวเหน็บและ...เจ็บแปลบ
     

  • ชีวิตเกิดมาพร้อมกับลมหายใจ และจากไป...พร้อมกับลมหายใจเฮือกสุดท้าย…ด้วยเช่นกัน
     

  • ความคิดคำนึง...มโนภาพผ่านกำแพงกาลเวลา...
     

  • ความรักล่ามหัวใจไว้กับความผูกพัน กักขัง...รอคอยให้เวลา...ดูแล
     

  • ความจริงบางครั้งเหมือนฝัน...ทั้งที่อยู่กันคนละโลก
     

  • ความปลื้มปิติกระทบความตื้นตัน...กลั่นตัวเป็นหยาดน้ำตา
     

  • ถ้าความรักคือการลงทุน การรอคอยก็เป็นส่วนหนึ่งของต้นทุน
     

  • เวลาไม่เคยล่าช้าหรือมาก่อนกำหนด เวลาได้พิสูจน์แล้ว เวลาได้ตอบคำถามแล้ว เวลาไม่เคยบิดเบือน
     

  • ความรัก…ทางผ่านของพระเจ้าสู่มวลมนุษย์
     

  • ความรักเป็นเพียงความรู้สึกหนึ่ง ที่ซุกซ่อนปะปนอยู่ในอารมณ์...มันไม่ได้ถูกสร้างขึ้นมา...เพื่อประทังชีวิต
     

  • ความรักทรงอนุภาพ และมีความหมายอยู่ในตัวเอง...อยู่ได้ด้วยตัวเอง
     

  • ความเชื่อได้ผ่านการทดสอบแล้ว....ด้วยการศรัทธา...ชีวิต...
     

  • ตราบใดที่สมองยังคงสั่งการ ไม่ว่าจะสุขหรือทุกข์ จะหัวเราะหรือร้องไห้ ความทรงจำไม่เคยลำเอียง...
     

  • แม้จะยื้อยุดหยุดวันและเวลาเอาไว้ได้ ชีวิตก็ยังคงเป็น...ชีวิต ชีวิต...มีวงจร...ชีวิต
     

  • ความรัก... แม้ไม่ได้รับการนมัสการ แต่ก็ได้ถูกขนานนามไว้ในพระคัมภีร์
     

  • ในอ้อมกอด...แห่งรัก....วิญญาณพร้อมจะดับจิต
     

  • ปราฏิหารย์ใดกันแน่ ที่ทำให้ความปรารถนาของวันวาน กลายกลับเป็นสิ่งที่ขมขื่นที่สุด...ในวันนี้
     

  • ความรักไม่เคยต้องโทษ ความรักไม่ผิด...หัวใจไม่มีสิทธิ์กักขังหน่วงเหนี่ยว
     

  • กี่แสนล้านฝัน กี่พันหมื่นหวัง ที่ความจริงได้เคยทำลายมาแล้ว ...จนนับครั้งไม่ถ้วน
     

  • แม้แต่เรื่องาราวในพระคัมภีร์…ก็ยังไม่แน่ว่าจะเป็นเรื่องจริงหรือเท็จ ประสาอะไรกับคำสัญญา...ปากเปล่า
     

  • ทุกคนเกิดมามีภาระและหน้าที่ ...มีคนที่จะรัก...มีสักสิ่งหนึ่งที่จะหวัง...และรอคอย
     

  • ดวงดาวที่ทอแสงประกายอยู่บนฟากฟ้า เมื่อร่วงลงมาสู่ดิน ก็ไม่ต่างไปจากเม็ดหินหรือกรวดทราย หาได้กลายเป็นเพชรนิลจินดาไม่
     

  • ชีวิต... แม้ไม่ได้ตั้งความหวังเอาไว้เลิศลอย ก็ใช่ว่าจะสมหวัง...ชีวิต...คาดหวังได้ แต่ไม่อาจคาดหมาย เมื่อความแน่นอนคือความไม่แน่นอน ชีวิต...จะหวังอะไร
     

  • ความจริงคือสิ่งที่เห็นและเป็นอยู่...ใครเล่า...ที่กล้าปฏิเสธตัวเอง
     

  • ชีวิตมีเส้นทางให้เลือกไม่มาก และถ้าหากมีโอกาสให้ได้เลือก ใครบ้าง...จะปล่อยลอยหลุดไป

อ่านหน้า1     อ่านหน้า2     อ่านหน้า3     อ่านหน้า4     อ่านหน้า5

***สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2538

แชร์ไปที่ไหนดี แชร์ให้เพื่อนสิ แชร์ให้เพื่อนได้ แชร์ให้เพื่อนเลย