วรรณกรรม สุภาษิต ข้อคิด คำคม สำนวน โวหาร งานเขียน >>
ภาษิตจีนโบราณ
- ความรีบร้อนมักนำความผิดพลาดมาให้เสมอ
- ผู้มีความเพียรอย่างแรงกล้า เท่ากับสำเร็จไปแล้วครึ่งหนึ่ง
- การกล่าววาจากระทบผู้อื่น เหมือนคมมีดกรีดหัวใจ
- หญิงขี้เกียจกับเตียงที่อบอุ่นย่อมแยกจากกันยาก
- เรื่องราวของครอบครัวไม่ควรแพร่งพรายออกนอกเรือน
- คบหากันเพราะรูปโฉม ความงามร่วงโรย ความรักก็สลาย
- เมื่อฝ่ายหนึ่งไม่ต้องการ ทั้งคู่ก็ย่อมไม่เกิดทะเลาะกัน
- อยู่บ้านอาศัยพ่อ แต่งงานอาศัยสามี เมื่อเฒ่าอาศัยลูกหลาน
- จงเอาความรักบุตรภรรยาไปมอบให้แก่บิดามารดา
- ภรรยาเพื่อน อย่าได้รังแกล่วงเกิน
- มารดาที่อบรมดีคนเดียวมีค่าเลิศเท่าครูร้อยคน
- พันคนก็มีเรื่องทุกข์พันอย่าง แต่มีทุกข์ไม่เหมือนกันสักคน
- ปัจจุบันละเลยเรื่องเล็กน้อย ภายหน้าเสียใจอย่างใหญ่หลวง
- การพูดจาไม่รู้จักถ่อมตน ธุรกิจก็ยากที่จะประสบผล
- คนที่ไม่มีรอยยิ้มแย้ม อย่าคิดเปิดทำกิจกรรมการค้า
- คนต้องมีกิริยาสุภาพ ดุจดอกไม้ต้องมีกลิ่นหอม
- ผู้ชอบทะเลาะวิวาท ย่อมมีมิตรน้อย
- ถอยสักก้าว ทะเลดูสวย ท้องฟ้าสดใส
- อาศัยผู้อื่นอย่าเอาแต่ใจตน ต้องเรียนรู้นิสัยผู้อื่นไว้ด้วย
- ผู้ไร้สัจจะ ถึงจะมีความสามารถก็ไร้ประโยชน์
- มูลเหตุแห่งความเสียทรัพย์มาจากความเร่งรีบเสมอ
- เดินพลาดเพียงก้าวเดียว อาจทำให้งานใหญ่พังได้
- ผู้ไม่คิดการณ์ไกล มักประสบความทุกข์ยากเมื่อจวนตัว
- บุคคลเปิดช่องให้โทษะครอบงำ ยังความวิบัติให้แก่ครอบครัว
- กตัญญูเป็นการแสดงออกของจิตใจ อันสูงและประเสริฐ
- ครอบครัวจะรุ่งเรืองอยู่ 2 ประโยค ขยันกับประหยัด
- ความอดทนหลีกเลี่ยงทุกข์ภัยที่ใหญ่หลวงได้
- เมื่ออยากจะรู้ความในใจเขา ต้องฟังเขาพูด
- การมุสาเป็นก้าวแรกเดินเข้าสู่ประตูคุก
- ผู้สูญเสียความซื่อสัตย์ เหมือนสูญเสียแล้วทุกสิ่งทุกอย่าง
- ความอวดดีจองหองเป็นการเริ่มต้นแห่งบาป
- โกหกเพียงครั้งเดียว ถูกสงสัยตลอดกาล
- ผิดพลาดเพียงก้าวเดียว เสียใจไปตลอดชีพ
- อารมณ์โกรธเข้าประตูหน้า สติปัญญาก็โผออกประตูหลัง
- ปุถุชนหาใช่นักปราชญ์บัณฑิตไม่ ใครบ้างจะไม่ทำผิดเลย
- คนดีเกลียดชังความชั่ว เพราะรักในคุณธรรม
- ความหวั่นกลัวเป็นอุปสรรคการสร้างคุณธรรมทั้งมวล
- ยามรุ่งเรืองไม่ประมาท ยามตกยากต้องอดทน
- อย่าอวดตนเก่งกว่าผู้อื่น โลกนี้ผู้ที่เก่งกว่าตนนั้นมีมากมาย
- คนตายส่งกลิ่นเหม็นหนึ่งลี้ คนเป็นส่งกลิ่นเหม็นพันลี้
- ผู้มีเมตตาธรรมย่อมไร้ทุกข์ ผู้มีปัญญาย่อมไม่ลุ่มหลง
- ยามให้ไม่ควรคิด ยามรับควรตอบแทนคุณ
- ความอดทนรวมกับความกล้าหาญ ย่อมบรรลุสุขแน่นอน
- ความอดทนเป็นต้นไม้ให้รสแสนขม แต่การให้ผลแสนหวาน
- ผู้ที่สามารถควบคุมความโกรธไว้ได้ เป็นผู้มีปัญญายอดเยี่ยม
- ร่างกายสมบรูณ์ไม่ต้องใช้ยาบำรุง จิตใจดีงามไม่ต้องกินเจ
- จิตที่ยึดมั่นในพุทธธรรม ไม่มีมารปีศาจมารบกวน
- กุศลกรรมที่ไม่มีอะไรใหญ่เท่ากับการให้ "อโหสิกรรม"
- ทั่วปฐพีล้วนมีขุมทรัพย์ เพียงแต่รอผู้มีวาสนา
- ปลูกต้นไม้บำรุงราก ปลูกฝังคุณธรรมบำรุงจิตใจ
- คุณธรรมความดีไม่ได้อยู่ที่ลิ้น หากเก็บไว้ในใจ
- คนมีคุณธรรมย่อมรุ่งเรือง คนถืออำนาจย่อมหายนะ
- ใคร่ครวญต้องช้าๆ ลงมือต้องรวดเร็ว
- ต้องเคารพตนเอง มิฉนั้นแล้วจะไม่มีใครเคารพท่าน
- เหนือภูเขายังมีภูเขา เหนือฟ้ายังมีฟ้า เหนือคนยังมีคน
- คนมักตายเพราะทรัพย์เป็นเหตุ นกมักตายเพราะเหยื่อ
- คนที่มีปัญญาเห็นแก่ตัว สู้คนโง่ทำเพื่อส่วนรวมไม่ได้
- คนดีมักถูกรังแก ม้าดีมักถูกควบขี่
- การวางเฉยเป็นมารยาทที่ดี แต่มากนักเป็นคนลับลมคมใน
- การไม่สามารถแยกดีชั่ว เป็นบุคคลน่าห่วงใยที่สุด
- คบคนดีควรผ่อนปรน คบคนชั่วควรระวังกวดขัน
- โชควาสนาติดตามคนกล้า เคราะห์กรรมตามหลังคนขลาด
- ผู้กระทำการใหญ่ ย่อมไม่ถือสาคำตำหนิเล็กๆน้อยๆ
- โรคภัยเข้าทางปาก ภัยพิบัติออกจากปาก
- ความขี้เกียจ คือสุสานฝังคนเป็น
- อาศัยโชควาสนา หรือจะสู้ความสามารถของตนได้
- ระยะทางพิสูจน์กำลังม้า กาลเวลาพิสูจน์จิตใจคน
- อย่ารังแกคนยากจน อย่าหยิ่งยะโสในความมั่งมี
- ผู้รอบรู้มักถ่อมตน ผู้โง่เขลามักยะโส
- บุรุษอัจฉริยะอยู่ที่ปาก อาชาดีอยู่ที่ฝีเท้า
- คนซื่อสัตย์พูดคำใดถือเป็นสัญญาคำนั้น
- หนทางนั้นคดเคี้ยว แต่เหตุผลนั้นเที่ยงธรรม
- ของมีพิษห้ามกิน ของผิดกฎหมายห้ามทำ
- ปัญญาชนควรสนิทไว้ แต่ไม่ใช่ต้องตามเขาไปเสียทุกอย่าง
- ความรู้ทำให้รู้จักถ่อมตน ความไม่รู้ทำให้จองหอง
- กิจการทั้งมวล ความซื่อสัตย์สำคัญที่สุด
- ภายใต้ฟ้าไม่มีสิ่งใดมาก สำหรับผู้มีใจพากเพียร
- มารยาทดีงามต่อคน เป็นสิ่งที่มีค่ายิ่งกว่าสิ่งใด
- มูลรากของความชั่วร้าย มาจากความเกียจคร้าน
