วรรณกรรม สุภาษิต ข้อคิด คำคม สำนวน โวหาร งานเขียน >>
สุภาษิตจีน
หน้า 1 หน้า 2 หน้า 3 หน้า 4 หน้า 5
สุภาษิตจีน เป็นเอกลักษณ์ประจำชาติจีน แต่สามารถนำมาผสมผสานกับสังคมไทยได้ ช่วยให้สภาพจิตใจดี หนักแน่น มั่นคง สามารถนำมาเป็นกำลังใจให้ชีวิต นำมาสร้างสรรค์ในการสนทนาและอาจทำให้เราเป็นจุดสนใจในกลุ่มได้ คำคมคายประโยคเดียว สามารถทำให้คนที่ได้ยินได้ฟัง ประทับใจและทำให้เกิดแสงสว่างได้ โดยที่เราอาจคิดไม่ถึง
- กระจกไว้ดูหน้า ปัญญาไว้ดูใจ
- กลองจะดังต้องดี ศิษย์จะดีก็ต้องครู
- กลิ่นหอมที่รุนแรง ดึงดูดภุมรินที่น่าเกลียด
- กับเพื่อนทำให้จน กับตนทำให้รวย
- แกล้งโง่ให้ถูกเวลาเป็นยอดฉลาด
- การสู้เพื่อพ่ายแพ้ไร้ค่า
- การแต่งงาน คือจุดสิ้นสุดของความรัก
- การเสียสละ คือผู้ให้ ไม่ใช่ผู้รับ
- ขณะที่กำลังสอน สมองก็เรียนตาม
- ของกินไม่กินก็พูด ของเก่าไม่เล่าก็ลืม
- ข่าวร้ายมักไปไกล ข่าวลือมักเหลวไหล
- ขี้จ่ายทนจน ขี้บ่นทนฟัง
- ขี้โกงทนฉ้อ ขี้ขอทนอาย
- ข้อความที่เป็นจริงไร้การแต่งเติม
- ขลาดนักเสียการ กล้านักเสียกาย
- เข้านอนท้องหิว ดีกว่าตื่นแล้วเจอหนี้
- คนโง่ไม่รู้สุภาษิต คนฉลาดสร้างตัวแม้ไร้เงิน
- คนโง่ถามปัญหาหนึ่งนาที คนฉลาดคิดทั้งที่ตอบไม่ได้
- คนโง่สะสมเงิน คนฉลาดใช้ให้คุ้มค่า
- คนดีมีน้อย คนถ่อยมีมาก
- คนชอบเขาว่าเราดี คนชังเขาว่าเราชั่ว
- คนฉลาดต้องรู้ว่าตนเองโง่
- คนฉลาดไม่พูดมาก คนโง่พูดเป็นฉากๆ
- คนใจแคบกังวลทุกเรื่อง คนใจกว้างยอมรับไปทั่ว
- งาช้างที่ไหนจะงอกจากปากหนูนา
- งาช้างมั่นคงไม่หดคืน วาจามั่นใจไม่กลิ้งกลอก
- ง่ายตอนที่คิด พอทำกับมาติด
- เงินทองร้อยล้าน ยังน้อยกว่าน้ำใจร้อยดวง
- งูพิษที่เลวร้ายมีค่ามากกว่าเพื่อนเลวที่หักหลัง
- เงินหมดยกให้พี่หา เงินมียกให้น้องใช้
- โง่แล้วอย่าอวดดี จะเสียทีเพราะคนอื่น
- เงาย่อมไม่มีคน
- จงเข้มงวดกับตนเอง แต่ให้ผ่อนปรนกับคนอื่น
- จงคิดถึงคนอยู่ให้มาก จงลืมคนจากให้พ้น
- จงอดทนรอให้ใบหม่อนกลายเป็นผีเสื้อ
- จงเอาใจใส่เขาเหมือนอยู่ในใจเรา
- จงเรียนให้ชัด จงดูให้เห็น จงทำให้จริง
- จงรู้ว่าตัวเราเป็นใคร และเป็นตัวของตัวเอง
- จะช้าเพื่ออยู่ต่อ หรือจะรีบเพื่อลาจาก
- จอดเรือให้ดูท่า จะนั่งให้ดูพื้น
- ฉลาดหรือโง่วัดกันที่วาจา
- ฉลาดต้นปี ไม่สู้ฉลาดตอนปลายปี
- ฉากแรกที่มีรัก เป็นบทจบของสติปัญญา
- เฉพาะคนที่ขี้เกียจ ถึงจะเชื่อเรื่องโชคชะตา
- เฉพาะคนที่ไม่ลดละ ผู้นำรออยู่ข้างหน้า
- ฉิบหายตอนต้น ดีกว่าเสียหายตอนปลาย
- เฉพาะคนสู้ชีวิต จึงสมควรมีชีวิตอยู่
- ฉันคือผู้แพ้ นั่นแหละเธอจึงชนะ
